De commissie onder leiding van Emile Roemer bracht in 2021 een rapport uit over de arbeidsomstandigheden van arbeidsmigranten in Nederland. De conclusie van dit rapport was vrij kritisch over de rol van sommige uitzendbureaus en de algehele behandeling van arbeidsmigranten. Er werd vastgesteld dat er sprake was van misstanden en soms mensonterende situaties, zoals slechte huisvesting, onveilige werkomstandigheden en uitbuiting.
Het rapport benadrukte de noodzaak voor strengere regelgeving en beter toezicht op uitzendbureaus om dergelijke praktijken tegen te gaan. Roemer en zijn commissie deden aanbevelingen voor verbeteringen, waaronder het opzetten van een keurmerk voor uitzendbureaus die arbeidsmigranten in dienst hebben, betere informatievoorziening aan migranten, en het verhogen van de frequentie van inspecties bij werkgevers die gebruik maken van arbeidsmigranten. De aanpak van malafide uitzendbureaus werd gezien als een cruciale stap om de situatie van arbeidsmigranten in Nederland te verbeteren.
Algemene kwaliteitsborging: Door de Wtta breed toe te passen op de hele flexmarkt, inclusief maar niet beperkt tot arbeidsmigranten, wordt gezorgd voor een algehele verhoging van kwaliteit en integriteit binnen de uitzendbranche. Dit helpt bij het voorkomen van malafide praktijken in alle sectoren van de flexmarkt.
Bescherming van alle flexwerkers: De brede toepassing waarborgt dat alle flexwerkers, ongeacht hun achtergrond of de sector waarin ze werken, beschermd worden tegen misbruik en uitbuiting. Dit creëert een meer inclusieve en eerlijke arbeidsmarkt.
Uniformiteit in de sector: Het consistent toepassen van regels over de gehele flexmarkt helpt bij het creëren van duidelijkheid en voorspelbaarheid voor zowel werkgevers als werknemers. Dit maakt het makkelijker voor alle partijen om aan de wetgeving te voldoen en bevordert eerlijke concurrentie.
Deze benadering, gebaseerd op het SNA-keurmerk, benadrukt het belang van betrouwbaarheid en transparantie binnen de gehele flexmarkt, niet alleen in de context van arbeidsmigranten. Dit draagt bij aan de algemene doelstellingen van de Nederlandse overheid om een eerlijkere, veiligere en meer gereguleerde arbeidsmarkt te creëren.
De Wet toelating terbeschikkingstelling van arbeidskrachten (Wtta) stelt eisen aan uitzenders, payrollbedrijven en detacheerders. Zij moeten een officiële toelating verkrijgen van het ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid om arbeidskrachten te mogen uitzenden. De Nederlandse Arbeidsinspectie zorgt voor de handhaving van deze regel. Indien een uitlener vóór uiterlijk 1 januari 2026 nog geen toelating heeft verkregen, riskeert deze een boete en wordt het uitzenden van arbeidskrachten verboden. Ook inleners die arbeidskrachten aannemen van niet-toegelaten bureaus kunnen beboet worden.
De Wtta is van toepassing op alle bedrijven, zowel binnen als buiten Nederland, die onder de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs (Waadi) vallen. Dit betekent dat naast uitzendbureaus ook doorleners, payrollbedrijven en detacheerders aan deze wet moeten voldoen. Het is de verantwoordelijkheid van inleners om te controleren of de uitlener geregistreerd staat in het openbare toelatingsregister. In sommige gevallen bent u uitgezonderd van de verplichte toelating, dit staat beschreven in onze Wtta-brochure.
De eisen van het toelatingsstelsel bestaan uit vier delen: het normenkader, het aantoonbaar naleven van het normenkader, de VOG RP en de waarborgsom. In onze Wtta-brochure gaan we dieper in op elke eis en kijken we ook naar de eventuele uitzonderingen erop.
De invoering van de Wtta loopt opnieuw vertraging op. Hoewel de wet oorspronkelijk per 1 januari 2026 van kracht zou gaan, blijkt dit tijdschema niet langer haalbaar. Het Ministerie van Sociale Zaken en Werkgelegenheid (SZW) verwacht begin 2025 een nieuwe tijdlijn te kunnen presenteren aan de Tweede Kamer.
Vraag je vóór ingang van de Wtta toelating aan én beschik je op 30 juni 2026 over een geldig SNA-certificaat? Dan kom je in aanmerking voor het overgangsrecht, waarbij je eenvoudig instroomt in het toelatingsstelsel. Lees hier alles over in onze Wtta-brochure.
Voor uitzenders of ondernemingen waarbij sprake is van het ter beschikking stellen van arbeid vervalt het SNA-keurmerk. Deze ondernemingenkomen onder de verplicht gestelde WTTA te vallen waar een nieuw normenkader voor gaat gelden. Dit normenkader heeft als uitgangspunt het huidige SNA normenkader genomen maar doet daarbovenop nog verscheidene aanvullingen op onder andere de volgende gebieden:
Voor ondernemingen die als activiteit het aannemen van werken ontplooien blijft het huidige SNA-keurmerk bestaan.
De Wtta is van toepassing op alle bedrijven, zowel binnen als buiten Nederland, die onder de Wet allocatie arbeidskrachten door intermediairs (Waadi) vallen. Dit betekent dat naast uitzendbureaus ook doorleners, payrollbedrijven en detacheerders aan deze wet moeten voldoen. Het is de verantwoordelijkheid van inleners om te controleren of de uitlener geregistreerd staat in het openbare toelatingsregister.
In de volgende gevallen ben je uitgezonderd van de verplichte toelating:
Ja, er is een overgangsregeling. Vraag je uiterlijk vóór 1 juli 2026 toelating aan én beschik je op 30 juni 2026 over een geldig SNA-certificaat? Dan kom je in aanmerking voor het overgangsrecht, waarbij je eenvoudig instroomt in het toelatingsstelsel.
De overgangsregeling bestaat uit drie sporen. Meer informatie hierover kan je op Wtta – Normec VRO.
Factoring kan inderdaad een oplossing bieden voor de financiering van de waarborgsom binnen de Wet Toelating Terbeschikkingstelling Arbeidskrachten (WTTA). Hier is hoe het werkt:
Wat is factoring? Factoring is een vorm van financiering waarbij een onderneming haar openstaande facturen verkoopt aan een factoringmaatschappij (factor). In ruil hiervoor ontvangt de onderneming direct een percentage van de factuurwaarde, vaak tussen 70% en 90%, van de factor. De factor neemt vervolgens het risico van niet-betaling over en zorgt voor de incasso van de facturen.
Hoe kan factoring helpen bij de waarborgsom? De WTTA vereist dat uitzendbureaus en andere arbeidsbemiddelaars een waarborgsom storten als zekerheid voor hun financiële betrouwbaarheid. Voor sommige ondernemingen kan het echter een uitdaging zijn om deze waarborgsom in één keer op te hoesten. Hier kan factoring uitkomst bieden:
Belangrijk om te overwegen: Factoring is echter niet zonder kosten. Factoringmaatschappijen rekenen doorgaans een percentage van de factuurwaarde als vergoeding. Het is belangrijk om deze kosten af te wegen tegen de voordelen van directe liquiditeit. Daarnaast is het essentieel om een betrouwbare factoringpartner te kiezen, omdat dit een belangrijke impact kan hebben op de cashflow en klantrelaties.
Als je overweegt factoring in te zetten voor de financiering van de waarborgsom, kan het verstandig zijn om dit te bespreken met een financieel adviseur of factoringmaatschappij om te begrijpen wat dit concreet voor jouw situatie betekent.